KOLEŻANKI I KOLEDZY, INFORMUJEMY ŻE NIE MA JESZCZE UZASADNIENIA ZASKAKUJĄCEGO WYROKU KASACYJNEGO SĄDU NAJWYŻSZEGO W SPRAWIE KWALIFIKACJI PRAWNEJ UMOWY NA JEDNORAZOWE ARTYSTYCZNE WYKONANIE UTWORU W ZESPOLE ORKIESTROWYM JAKO UMOWY ZLECENIA – A NIE UMOWY O DZIEŁO – WRAZ Z JEJ SZOKUJĄCYM FAKTYCZNIE, MERYTORYCZNIE I PRAWNIE WSTĘPNYM TYLKO USTNYM UZASADNIENIEM CYTOWANYM W PRASIE
Wedle oficjalnej informacji, przekazanej nam dzisiaj na zapytanie Zarządu ZZ PAMO z Sądu Najwyższego (13.01.2017) „do orzeczenia III UK 53/16 nie zostało sporządzone uzasadnienie. Po przekazaniu uzasadnienia przez skład orzekający, orzeczenie z uzasadnieniem zostanie zamieszczone w Bazie Orzeczeń Sądu Najwyższego pod adresem: http://www.sn.pl/orzecznictwo/SitePages/Baza_orzeczen.aspx.”
Biorąc pod uwagę fakt, że doniesienia prasowe bazują na samych wypowiedziach sędziów a nie na uzasadnieniu wyroku, należy wstrzymać się jeszcze z jego interpretacjami. Zwracamy uwagę, że w tym przypadku mamy do czynienia z trzema aspektami oceny, dotyczącymi uznania umowy będącej przedmiotem orzeczenia. Pierwszy z nich – naszym zdaniem absolutnie niewątpliwy – dotyczy różnicy między umową o dzieło, jako umową rezultatu i umową zlecenia jako umową staranności (zbliżoną do umowy ze stosunku pracy). Każde wykonanie artystyczne utworu muzycznego jest przedmiotem ochrony praw pokrewnych artysty wykonawcy muzyka, stanowi więc przejaw i rezultat pracy twórczej zarówno zespołowej i solowej – niewątpliwie jest więc dziełem. Zaskakuje zatem, podnoszone w informacjach prasowych, uznanie artystycznego wykonania za zwykłą usługę, z czym niewątpliwie nie sposób się zgodzić. Podobnie nie możemy się zgodzić z rozróżnieniem występów solistów i pozostałych muzyków zespołów orkiestrowych, jako przedmiotów praw pokrewnych do artystycznych wykonań i z przedstawioną w prasie interpretację roli dyrygenta orkiestry, który w świetle prawa własności intelektualnej jest także artystą wykonawcą – a na pewno nie autorem artystycznego zespołowego wykonania. Może być jedynie autorem własnej aranżacji wykonywanego utworu, ale to odrębny przedmiot ochrony prawa własności intelektualnej niż prawo pokrewne artysty muzyka do jego artystycznego wykonania. Należy jednak wziąć pod uwagę fakt, że w tej sprawie występuje też interpretacja związana z ubezpieczeniem społecznym oraz interpretacja podatkowa, które są oparte na ustawowych podstawach prawnych, odrębnych od interpretacji cywilnoprawnej na podstawie chronionych praw pokrewnych artystów muzyków do rezultatów naszej pracy – jakimi są artystyczne wykonania. Nie mogą jednak od nich abstrahować i być dokonywane na podstawie stanów faktycznych i prawnych w sprawie, nieprawidłowo przedstawionych i przyjętych za podstawę interpretacji ubezpieczeniowo- oraz podatkowo-prawnych. Po otrzymaniu pisemnego uzasadnienia tego orzeczenia i jego analizie, zajmiemy w tej sprawie stanowisko. Zadbamy też niewątpliwie o sporządzenie glos do tego wyroku. Nie można bowiem dopuścić by stał się on, w przedstawianym w relacjach medialnych kształcie, podstawą linii orzeczniczej sądów kwestionującej twórczy charakter rezultatów indywidualnych i zespołowych artystycznych wykonań muzycznych – jako chronionych dzieł. Nie zaaprobujemy ich interpretowania jako zwykłych, zależnych od zleceniodawcy, usług.
